جهانهای موازی

موجوداتی که در این دنیا منقرض شده‌اند، تکامل یافته و اکنون در عالم دیگری زندگی می‌کنند. از طرفی در جهان‌های دیگر، احتمال می‌رود که ما انسان‌ها نیز منقرض شده باشیم. زمانی که یک فیزیکدان شی را اندازه‌گیری می‌کند، دنیا به دو جهان مختلف تقسیم می‌شود تا با هر کدام از نتایج احتمالی آن مطابقت پیدا کند؛ بنابراین یک دانشمند در یک دنیا آن شی را بر حسب شکل موجی اندازه‌گیری می‌کند و همان فرد در جهانی دیگر آن شی را به عنوان ذره اندازه می‌گیرد. این نظریه همچنین توضیح می‌دهد که چطور یک ذره را می‌توان در بیش از یک حالت اندازه گرفت. اما تفسیر جهان‌های متعدد Everett می‌تواند کاربردهایی فراتر از سطح کوآنتومی داشته باشد.

رویا و کنجکاوی بشر برای اکتشافات فضایی

آیا با تکنولوژی رانش پیچشی یا وارپ درایو می توانیم به سرعتی بالاتر از نور دست یابیم و به دور دست ترین نقاط کیهان برسیم؟ یکی از رویاها یا بهتر بگوییم کنجکاوی های بشر از دیرباز این بوده که آن بالاها در آسمان یا ماورای آسمان چه هست؟ چه اتفاقاتی در حال رخ دادن است؟ آیا در خارج از این توپی که ما در آن بسر می بریم، دنیاهای دیگری وجود دارند؟ مشخصا یکی از رویاهای بشر بهشت بوده است. آیا واقعا امکان دارد در آن بالاها بهشتی وجود داشته باشد؟ اگر به زبان انگلیسی نگاه کنیم می بینیم که یکی از مترادف های کلمهsky یا آسمان کلمهHeaven یا بهشت می باشد. از زمان ارسال اولین موشک به فضا که در دهه 60 میلادی انسان را به فضا برد و نهایتا انسان بر ماه قدم گذاشت، اعتماد به نفس بشر برای اکتشافات فضایی بیشتر شد و ناسا حتی دهه های بعد را برای تسخیر سایر کرات تعیین نمود.

آیا ممکن است کل کیهان، یک سیاهچالۀ پنج بُعدی باشد؟

 

احتمالاً می دانید چنانچه در یک سیاهچاله سقوط کنید چه بلایی سرتان خواهد آمد. چنین سقوطی قطعاً برای شما دلپذیر نخواهد بود چرا که پیش از محو شدن در سیاهچاله اجزای بدنتان ریز ریز خواهد شد. اما اگر بخواهید در درون یک سیاهچاله زندگی کنید هنوز یک راه حل برای شما باقی است: سیاهچاله ای را پیدا کنید که پنج بعدی باشد. برخی محققان معتقدند که امکان استمرار حیات در یک سیاهچاله پنج بُعدی، بسیار بیشتر از یک سیاه چاله چهار بعدی معمولی است.

نگاهی به دوردست‌های کیهان به کمک یک خوشه کهکشانی غول‌پیکر

یک ستاره در هفت آسمان - نزدیک مرکز این تصویر پُروضوح تلسکوپ فضایی هابل کهکشان‌های خوشه‌ی غول‌پیکر "آبل اس-۱۰۶۳" در فاصله‌ی حدود ۴ میلیارد سال نوری زمین را می‌بینیم. این خوشه جرمی هم‌ارز ۱۰۰ تریلیون خورشید دارد که بخش بزرگی از آن نادیدنی است.  ولی کمان‌های آبی‌فام کم‌نورتری که در عکس دیده می‌شود در حقیقت بزرگنمایی از تصویر کهکشان‌هاییست که بسیار دورتر از این خوشه جای دارند.

۲۰۰,۰۰۰ کهکشان در یک عکس!

این منظره که بخشی از ژرفای آسمان را نشان می دهد، بیش از ۲۰۰ هزار کهکشان را نشان می دهد، دانشمندان می گویند این عمیق ترین و پهناورترین عکسی است که تاکنون در طیف مادون قرمز گرفته شده است. این تصویر که به طرز عجیبی کلکسیونی از کهکشان ها را در یک محل نشان می دهد از ترکیب بیش از ۶ هزار تصویر جدا و مجموعاً ۵۵ ساعت تصویر برداری به وسیله تلسکوپ فضایی ویستا (VISTA) متعلق به رصدخانه جنوبی اروپا (ESO) به دست آمده است. ناحیه نشان داده شده در صورت فلکی سکستان (السدس) قرار دارد و حدود ۲۰۰,۰۰۰ کهکشان در آن تشخیص داده شده است.

آیا سفر میان کرمچاله امکانپذیر است؟

علاقمندان به موضوعات علمی-تخیلی امیدوارند که روزی بشر بتواند از طریق کرمچاله ها، مثل فضانوردان فیلم “در میان ستاره ای” (Interstellar)، بسرعت به کرانه های کیهان سفر کند. کرمچاله ها تونل های فرضی در بافت فضا-زمان هستند که بطور بالقوه امکان سفر سریع میان نقاط بسیار دور – مثلاً از کهکشانی به کهکشان دیگر – را فراهم می سازند. کیپ تورن، اخترفیزیکدان برجسته انستیتو فناوری کالیفرنیا می گوید: « در حالیکه وجود چنین پدیده ای بر اساس نظریه نسبیت عام اینشتین ممکن است، چنین سفرهایی احتمالاً تنها به قلمروی تخیل محدود خواهند ماند. دلایل قوی وجود دارد که کرمچاله ها ناقض قوانین فیزیک هستند. هر چند این ناراحت کننده است، اما شواهد موجود به این جهت گرایش دارند.»

چگونه یک سیاهچاله تبخیر می شود؟

هیچ چیز تا ابد دوام نمی آورد، حتی سیاهچاله ها؛ بر طبق گفته های استیون هاوکینگ سیاهچاله ها بعد از مدتی تبخیر می شوند، اما دقیقا چه اتفاقی برای آنها رخ می دهد؟  به گزارش بیگ بنگ، نظریه ی کوانتومی پیشنهاد می کند که ذرات مجازی در جهان هستی تمام مدت وجود دارند. بنابراین زمانی که یک ماده به پادماده اش نزدیک می شود با هم ترکیب می شوند و از بین می روند. هنگامی که این اتفاق در نزدیکی افق رویداد سیاهچاله می افتد، اتفاقات عجیبی رخ می دهد، به جای آنکه دو ذره موجود با برخورد به هم، یکدیگر را نابود کنند، ذراتی می توانند به سیاه چاله سقوط کنند،

معادله موج شرودینگر

معادله شرودینگر یک معادله موج ریاضی است که بر اساس حرکت های موج پاسخ داده شده است. لویی دوبروی، فیزیکدان فرانسوی در سال 1924 کشف کرد که ذرات ماده ( یعنی الکترون ها و … ) نیز مانند ذرات یا فوتون های نور، علاوه بر رفتار ذره ای، رفتار موجی هم از خود بروز می دهند. بر مبنای همین یافته بود که یک فیزیکدان اتریشی به نام اروین شرودینگر در صدد بر آمد که معادله موج حاکم بر این « امواج ماده » را پیدا کند.

۲۰ واقعیت گرانشی

سیب نیوتن که او را به فکر فرو برد و کارهای اینشتین که فیزیک را متحول کرد هر دو مفهومی را در دل خود نهان دارند و آن هم گرانش است. گرانشی که ضعیف‌تر از آن‌ چیزی است که فکرش را می‌کنید و عجیب‌تر از آن‌چیزی است که تصورش را می‌کنید.

انرژی و آنتروپی

چه چیزی باعث می شود رویدادها اتفاق بیفتند یا اتفاق نیفتند؟ مثلا آب در سرازیری جریان می یابد، اما سر بالایی نمی رود. قند و شکر در قهوه حل می شوند، مثل اینکه وقتی شکر مدت زیادی در قهوه بماند دیگر نمی توان آن را برگرداند. چرا نمی توان از سوختن چوب کبریت پس از شعله ور شدن جلوگیری کرد. آیا قانون و قاعده ای کیهانی وجود دارد که تعیین کند چه اتفاقی می تواند بیفتد و کدام نمی تواند؟