احتمالاً می دانید چنانچه در یک سیاهچاله سقوط کنید چه بلایی سرتان خواهد آمد. چنین سقوطی قطعاً برای شما دلپذیر نخواهد بود چرا که پیش از محو شدن در سیاهچاله اجزای بدنتان ریز ریز خواهد شد. اما اگر بخواهید در درون یک سیاهچاله زندگی کنید هنوز یک راه حل برای شما باقی است: سیاهچاله ای را پیدا کنید که پنج بعدی باشد. برخی محققان معتقدند که امکان استمرار حیات در یک سیاهچاله پنج بُعدی، بسیار بیشتر از یک سیاه چاله چهار بعدی معمولی است.
یک ستاره در هفت آسمان - نزدیک مرکز این تصویر پُروضوح تلسکوپ فضایی هابل کهکشان‌های خوشه‌ی غول‌پیکر "آبل اس-۱۰۶۳" در فاصله‌ی حدود ۴ میلیارد سال نوری زمین را می‌بینیم. این خوشه جرمی هم‌ارز ۱۰۰ تریلیون خورشید دارد که بخش بزرگی از آن نادیدنی است. ولی کمان‌های آبی‌فام کم‌نورتری که در عکس دیده می‌شود در حقیقت بزرگنمایی از تصویر کهکشان‌هاییست که بسیار دورتر از این خوشه جای دارند.
این منظره که بخشی از ژرفای آسمان را نشان می دهد، بیش از ۲۰۰ هزار کهکشان را نشان می دهد، دانشمندان می گویند این عمیق ترین و پهناورترین عکسی است که تاکنون در طیف مادون قرمز گرفته شده است. این تصویر که به طرز عجیبی کلکسیونی از کهکشان ها را در یک محل نشان می دهد از ترکیب بیش از ۶ هزار تصویر جدا و مجموعاً ۵۵ ساعت تصویر برداری به وسیله تلسکوپ فضایی ویستا (VISTA) متعلق به رصدخانه جنوبی اروپا (ESO) به دست آمده است. ناحیه نشان داده شده در صورت فلکی سکستان (السدس) قرار دارد و حدود ۲۰۰,۰۰۰ کهکشان در آن تشخیص داده شده است.
علاقمندان به موضوعات علمی-تخیلی امیدوارند که روزی بشر بتواند از طریق کرمچاله ها، مثل فضانوردان فیلم “در میان ستاره ای” (Interstellar)، بسرعت به کرانه های کیهان سفر کند. کرمچاله ها تونل های فرضی در بافت فضا-زمان هستند که بطور بالقوه امکان سفر سریع میان نقاط بسیار دور – مثلاً از کهکشانی به کهکشان دیگر – را فراهم می سازند. کیپ تورن، اخترفیزیکدان برجسته انستیتو فناوری کالیفرنیا می گوید: « در حالیکه وجود چنین پدیده ای بر اساس نظریه نسبیت عام اینشتین ممکن است، چنین سفرهایی احتمالاً تنها به قلمروی تخیل محدود خواهند ماند. دلایل قوی وجود دارد که کرمچاله ها ناقض قوانین فیزیک هستند. هر چند این ناراحت کننده است، اما شواهد موجود به این جهت گرایش دارند.»
هیچ چیز تا ابد دوام نمی آورد، حتی سیاهچاله ها؛ بر طبق گفته های استیون هاوکینگ سیاهچاله ها بعد از مدتی تبخیر می شوند، اما دقیقا چه اتفاقی برای آنها رخ می دهد؟ به گزارش بیگ بنگ، نظریه ی کوانتومی پیشنهاد می کند که ذرات مجازی در جهان هستی تمام مدت وجود دارند. بنابراین زمانی که یک ماده به پادماده اش نزدیک می شود با هم ترکیب می شوند و از بین می روند. هنگامی که این اتفاق در نزدیکی افق رویداد سیاهچاله می افتد، اتفاقات عجیبی رخ می دهد، به جای آنکه دو ذره موجود با برخورد به هم، یکدیگر را نابود کنند، ذراتی می توانند به سیاه چاله سقوط کنند،
